‘Wat jammer dat de Nijmeegse geschiedenis zo weinig zichtbaar is’, verzuchtten historici Erika Manders en Dennis Jussen begin 2020 tijdens een koffiepauze. Krap twee jaar later fleuren hun eerste Waalpaintings het centrum van Nijmegen op. ‘Er staat altijd wel iemand te kijken.’ Natuurlijk, het bombardement in 1944 heeft veel weggevaagd, maar de beperkte zichtbaarheid van het Nijmeegse verleden heeft meerdere oorzaken. ‘De Valkhofburcht, eind achttiende eeuw afgebroken, had best gerestaureerd kunnen worden, maar de provincie zat in geldnood en aan de verkoop van de stenen konden nog wat worden verdiend. Onder het Valkhof lag bovendien ooit de oudste Romeinse stad (genaamd Oppidum Batavorum), maar die is platgebrand.’ Na extra brainstormen kozen Manders en Jussen streetart als medium om de Nijmeegse geschiedenis te verbeelden. ‘Zo presenteer je niet alleen het verleden op toegankelijke wijze, maar plekken met een verpauperde sfeer knappen er ook van op.’ De Waalpaintings komen op locaties waar de historische verhalen zich afspeelden. Wijnfontein Op basis van de canon van Nijmegen, een overzicht waarin de Nijmeegse geschiedenis is opgedeeld in vijftig verhalen, selecteerden Manders en Jussen vijftien thema’s voor de Waalpaintings. ‘We willen geen eenzijdig beeld van het verleden schetsen en dat is soms best puzzelen aangezien de geschiedenis lange tijd werd geschreven door witte mannen. Daarom besloten we om als eerste het verhaal van 10de-eeuwse keizerin Theophanu te vertellen. Als twintiger bestuurde ze een groot deel van West-Europa en ze kwam meermaals in Nijmegen.’ Jussen en Manders verzamelen de verhalen om de kunstenaars van input te voorzien. ‘Neem de Waalpainting over de Vrede van Nijmegen in het Kerkegasje aan de Burchtstraat: op de Grote Markt zou een wijnfontein hebben gestaan; de gezant van de Duitse keizer strooide er met geld. In 1678 was Nijmegen voor even het centrum van Europa en dat komt in de Waalpainting heel mooi tot uiting.’ Mooier centrum Voor 2022 staan er ten minste drie Waalpaintings op de planning: over de Nijmeegse Vierdaagse, Nijmegen als ‘Randstad van Romeins Nederland’ en een schildering over koning Hendrik (VII), de koning die Nijmegen in 1230 stadsrechten verleende. ‘Daarnaast zijn we bezig met bordjes met QR-codes en een website met meer informatie over iedere schildering.’ Uiteindelijk mikken Jussen en Manders op een wandelroute met audiotour langs alle Waalpaintings. ‘Maar dat is toekomstmuziek. Ons voornaamste doel was om de Nijmeegse geschiedenis in beeld te brengen en het centrum iets mooier te maken.’ Tot nu toe lijkt dat te lukken. ‘Als je langs de schilderingen loopt, staat er altijd wel iemand te kijken.’ Tip: Draag bij aan de Waalpainting over de Vierdaagse Meehelpen om de geest van de Nijmeegse Vierdaagse vast te leggen? Doneer aan het Radboud Fonds Erika Manders (Hunsel, 1980) studeerde geschiedenis aan de Universiteit Utrecht voordat ze in 2004 begon aan haar promotieonderzoek aan de Radboud Universiteit. Inmiddels is ze universitair docent bij het departement Geschiedenis, Kunstgeschiedenis en Oudheid. Dennis Jussen (Kerkrade, 1993) studeerde Geschiedenis aan de Radboud Universiteit. Dit jaar verdedigt hij zijn proefschrift over verwachtingen van politiek leiderschap in de Romeinse tijd. Sinds kort combineert hij het leraarschap op een basisschool met zijn eigen bedrijf in erfgoededucatie genaamd De Tijdmachine. Foto: Flip Franssen.